داریوش در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، با کمک چندی از بزرگان هفت خانوادهٔ اشرافی پارسی با کشتن گئومات مغ بر تخت نشست. پس از آن به فرونشاندن شورش‌های درون‌مرزی پرداخت. فرمانروایی شاهنشاهی را استحکام بخشید و سرزمین‌هایی چند به شاهنشاهی افزود. آغاز ساخت پارسه(تخت جمشید) در زمان پادشاهی او بود.
از دیگر کارهای او حفر راه آبی بود که دریای سرخ را به رود نیل و از آن سو به دریای مدیترانه پیوند می‌داد. آرامگاه او در دل کوه رحمت در جایی به نام نقش رستم در مرودشتفارس (نزدیک شیراز) است. پس از جهانگیری کوروش بزرگ و کمبوجیه سراسر آسیا (آسیای کوچک) جزو قلمرو او محسوب می‌گردید.
نامویرایش
دآریَ وَئوش (D. ā. Ra. ya. va.u. a) که در کتیبه بیستون آمده نام داریوش سومین پادشاه سلسله هخامنشی است. این کلمه مرکب است از دو جزء دآرَیَ» از ریشه دارَ» یعنی داشتن و واَ هـ اوُ» به معنی خوب که هـ» طبق قاعده حذف شده و به اضافه ش» علامت ضمیر مفرد مذکر در حالت فاعلی.
داریوش در زبان لاتین دَرَیوس»، زبان یونانی داریوس» و در پارسی باستان دارَیَوَهوش» تلفظ میشود. شکل این نام در زبان عیلامی داریامائویس»، در زبان اکدیداریاموس» و در زبان آرامی دِرایس» و دِرایوس» است و احتمال می‌رود نام یونانی دیگرش داریائوس» باشد. این نام در زبان پارسی باستان به‌معنای استوار نگهدارِ نیکویی» میباشد.
در زبان ,داریوش ,شاهنشاهی ,تخت ,پس ,واَ ,پس از ,نام در زبان ,این نام ,از آن ,اوُ» به
درباره این سایت